STORYWALL

അഞ്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം നിൻ്റെ കുഴിമാടത്തിനു മുന്നിൽ വന്നു നിൽക്കാനുള്ള ധൈര്യം എനിക്ക് കിട്ടിയിരിക്കുന്നു. എവിടെ നിന്ന് എന്ന് നീ ആലോചിക്കുന്നുണ്ടാവും. അറിയില്ല... എന്തിന് വന്നു, അതും നീ ചോദിക്കും. അതിന് എനിക്ക് ഉത്തരമുണ്ട്. എൻ്റെ മന:ശാന്തിക്ക്. ഞാനെത്ര സ്വാർത്ഥയാണല്ലേ? ആയിരിക്കും, അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ മറ്റാരോ പറഞ്ഞ കഥകൾ കേട്ട് നിന്നെ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ നിന്നും ഒരു വാക്കു പോലും ചോദിക്കാതെ ഇറക്കി വിടില്ലല്ലോ... അന്ന് ഞാൻ അതു ചെയ്തില്ലായിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു പക്ഷേ, ഇന്നു നിനക്കിവിടെ ഇങ്ങനെ മണ്ണിൽ ചേർന്നു കിടക്കുന്നതിന് പകരം, എൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ചേർന്ന് കിടക്കാമായിരുന്നു. അങ്ങനെ നോക്കിയാൽ ഞാനല്ലേ നിൻ്റെ മരണത്തിന് ഉത്തരവാദി? ശാലിനിയുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞൊഴുകി. അവൾ സെബാസ്റ്റ്യൻ്റെ കുഴിമാടത്തിന് മുന്നിൽ മുട്ടിലിരുന്ന്, ഇലകൾ അടർന്നു പോയ ഒരു ചുവന്ന റോസാപ്പൂ മണ്ണിലേക്ക് ചേർത്തു, കൂടെ വെള്ളക്കടലാസിൽ അവൾ എഴുതിയ അവസാനത്തെ ഒരു പ്രണയലേഖനവും. പണ്ട് എഴുതിക്കൂട്ടിയ കത്തുകൾക്ക് എണ്ണമില്ല. എന്നും ഒരു കത്ത് എന്നുള്ളത് അവർക്കിടയിലെ ഒരു നിയമം തന്നെ ആയിരുന്നു. സെബിക്ക് എഴുതാൻ മടിയായിരുന്നു. പക്ഷേ, അവൾ പേജ് കണക്കിന് എഴുതും. ഒരേ കോള

സൂര്യനും താമരയും പ്രണയത്തിലായിരുന്നു. എങ്കിലും ഒരിക്കൽ പോലും നേർക്കുനേർ നിന്ന് കൺ നിറയെ കണ്ടിട്ടില്ല, അടുത്തിരുന്നിട്ടില്ല, വിരലുകൾ കോർത്തിട്ടില്ല, കവിളുകളിൽ തലോടിയിട്ടില്ല, പ്രണയത്തിൻ്റെ ഉച്ചകോടിയിൽ  ഒന്നു ചുംബിച്ചിട്ടില്ല... എങ്കിലും അവർ ആകാശത്തും ഭൂമിയിലും ഇരുന്ന് അഗാധമായി സ്നേഹത്തെ പറ്റി വാ തോരാതെ പറഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരുന്നു. തൻ്റെ വെളിച്ചം അവളുടെ ഇതളുകളിൽ തട്ടി ചുവക്കുന്നത് കാണുവാൻ അവൻ ഓരോ രാത്രിയും പകലാക്കി മാറ്റി. നക്ഷത്രദൂരങ്ങൾക്കപ്പുറം വിരഹത്തിൻ്റെ കടലിൽ പ്രണയത്തിൻ്റെ ആഴങ്ങളിൽ  അവരങ്ങനെ മുങ്ങിയും പൊങ്ങിയും പ്രണയം മാത്രം ശ്വസിച്ച് പ്രണയത്തിൽ ജീവിച്ചു മരിച്ചു... ************************************ കനലടങ്ങിയ എൻ്റെ പ്രണയത്തെ വീണ്ടും ഊതി ചുവപ്പിച്ചത് നീയാണ്, കത്തിയെരിഞ്ഞ എൻ്റെ ഹൃദയത്തിലേക്ക് കനിവിൻ്റെ നീരൊഴുക്കിയതും നീയാണ്, മരവിച്ച ചുണ്ടുകളിൽ സ്നേഹത്തിൻ്റെ  നനുത്ത തേൻ പകർന്നതും നീ... പെയ്തൊഴിയാത്തൊരെൻ മിഴികളിൽ പുഞ്ചിരി വിരിയിച്ചതും നീ... നീ മാത്രമാണ്, നീ മാത്രമാണ് എൻ്റെ അവസാനത്തെ പ്രണയവും പ്രതീക്ഷയും... ************************************ നമ്മൾ തമ്മിൽ ഒരിക്കലും കാണില്ലായിരിക്കാം, ചിലപ്

You and me, in different worlds Yet I know what you are up to, At this moment, at any moment... I know when you think of me, I get the spark in my eyes, My heart beats one more each time. I know when you miss me, I feel your loneliness, And I give a call only to know that, You were about to...! I smell your sorrows, I know it when you are low, And I text you the three golden words Only to know that, You were about to...! It's been years together  We don't talk, yet I know you. I know what you are up to. Because, we have this soul tie By Musubi - the red string. To create memories, To create our own history, To create stories. It may tangle, stretch and twist But will never break. You and me in different worlds Tied to each other by the string of love, String of memories, string of history, By the old man from the moon Who tied the Musubi  In our pinky fingers,  Only to know each other forever, Only to know that  You were about to Tell me all the same! No promises, no heart brea