Friday, October 24, 2014

ലൈറയുടെ ക്ലോക്ക്

ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ കുട്ടിക്കാളിക്ക് ഒരു മണിക്കൂർ വേണം. ഒന്നും വേഗത്തിൽ ചെയ്യുന്ന ഏർപ്പാട് നമ്മക്കില്ല. പിന്നെ ഭക്ഷണമാണേൽ അലർജിയും. ഇളയവനാണെങ്കിൽ ചേച്ചിക്ക് വേണ്ടാത്തതൊക്കെ എന്റെ പ്ലേറ്റിലോട്ടിട്ടോമ്മേ എന്നും പറഞ്ഞിരിക്കുന്ന തീറ്റകേശവനും. എന്നും രാവിലെ സ്ക്കൂളിൽ പോകുന്നത് വരെ ആകപ്പാടെ ഒരു പെരളിയാണ്. വേഗം... വേഗം എന്ന് രാഗം പാടി ഇവളുടെ പിറകേ നടക്കണം. 24മണിക്കൂറും കീരീം പാമ്പും ആണേലും കഴിക്കാൻ വന്നിരിക്കുമ്പോ രണ്ടു പേരും അടേം ചക്കരേമാണ്. അവളുടെ പ്ലേറ്റീന്ന് ഐറ്റംസ് കുറയുകയും കേശവന്റെ പ്ലേറ്റിൽ ഐറ്റംസ് കൂടിവരികയും ചെയ്തു. രണ്ടുപേരും ഹാപ്പി. ഐറ്റംസ് പ്ലേറ്റിൽ നിന്ന് പ്ലേറ്റിലേക്ക് പറക്കുന്നത് കണ്ടുപിടിക്കാൻ എനിക്ക് രണ്ടു കണ്ണുകൾ പോരാതെ വന്നു തുടങ്ങി. എന്നിട്ടും ഇവളുടെ കഴിച്ചു തീരുന്നില്ല! ഒരു ദിവസം സഹികെട്ട് ഞാനങ്ങ് ക്ലോക്ക് 10 മിനിറ്റ് മുന്നോട്ടാക്കി വച്ചു. എന്നാലെങ്കിലും സമയത്തിനിറങ്ങൂലോ. എവിടന്ന്! ഇതിനിടയിൽ ഞാൻ ക്ലോക്ക് ഫാസ്റ്റ് ആക്കി വെച്ച കാര്യം നമ്മുടെ നായിക എങ്ങനോ മണത്തറിഞ്ഞ്.

പിറ്റേന്ന് പതിവു പോലെ 'വേഗം...വേഗം' രാഗം പാടാനെത്തിയ എന്നെ നോക്കി കുട്ടിക്കാളി ചീറി. "അമ്മാ... അമ്മയെന്തിനാ ഇത്രേം ഫാസ്റ്റ് ക്ലോക്ക് വാങ്ങി വച്ചേക്കണേ? അതോണ്ടല്ലേ നമ്മക്ക് ഒന്നിനും സമയോല്ല്യാത്തേ...? ഒരു സ്ലോ ക്ലോക്ക് വാങ്ങിച്ചൂടേ... അതാവുമ്പോ പതുക്കെല്ലേ കറങ്ങുള്ളൂ... അപ്പോ ഇഷ്ടം പോലെ ടൈമും കിട്ടും." എന്റമ്മോ! എന്തൊരു ഫുദ്ധി! ലോകത്തെല്ലാ ക്ലോക്കുകളും ഒരു സമയമാണെന്നും ഒരേ വേഗതയാണെന്നും പറഞ്ഞിട്ട് ഈ ലുട്ടാപ്പി എന്ത് ചെയ്താ സമ്മയ്ക്കൂലാ... ഈ പോത്തുംകുട്ടീനെ ഞാനെങ്ങനെ പറഞ്ഞു മനസ്സിലാക്കും...നിങ്ങള് പറ...!

Tuesday, October 7, 2014

ഡേയ്ഫി ചേട്ടൻ

കാറിൽ കയറിയിരുന്നപ്പോ മുതല് തുടങ്ങിയതാണ്‌ ലൈറ. U.K.G യിലേ ആയിട്ടുള്ളൂ എങ്കിലും ചെറിയ വായിൽ വലിയ വർത്തമാനമേ വരൂ. ഈ ചേട്ടൻ വല്യ സംഭവാണെന്നാണ് അവള് പറയണത്. ഭയങ്കര ഇടിക്കാരനാണത്രെ! അങ്ങേരോട് പറഞ്ഞ് അവളെ വഴക്ക് പറയണവരേം തല്ലണവരേം ഒക്കെ ഇടിച്ചു പപ്പടമാക്കും എന്നാണു ഭീഷണി. കേട്ടിരുന്ന എനിക്കും വീട്ടുകാർക്കും ഇയാളെതാണാവോ എന്നായി ചിന്ത.

"മോളേ... ആരാടി നിന്റെ ഈ ഇടിയൻ ചേട്ടൻ ? പേരെന്താ? പറ..."
"അയ്യേ ...നിങ്ങൾക്കറിയില്ലേ ഈ ചേട്ടനെ ?!! ഡേയ്ഫി ചേട്ടനെ അറിയൂല്ലേ??" അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പുച്ഛം.

ഇതെതാപ്പോ ഈ പുതിയ അവതാരം. ഞങ്ങടെ അറിവിൽ ഇങ്ങനൊരാൾ ഇവിടൊന്നുമില്ല. ഞാനും അമ്മയും മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കി. ഏയ്... ഇങ്ങനൊരു പേരുള്ള ചെക്കന്മാരൊന്നും നമ്മുടെ അടുത്തില്ല.

"എവിടാടി ഈ ഡേയ്ഫി ചേട്ടന്റെ വീട്? നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം അയാളെ??" ചോദ്യങ്ങൾ ഉയർന്നു.
"വീടെവിടാന്നൊന്നും എനിക്കറിയൂല്ല. പക്ഷേ ഭയങ്കര ഇടിക്കാരനാ...തൊപ്പിയൊക്കെണ്ട്..." അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ തിളക്കം.
"എന്റെ ഗുരുവായൂരപ്പാ ... ആരൊക്കെയാണോ എന്തോ! കൊച്ചിനെ പരിചയമില്ലാത്തോരുടെ അടുത്ത് വിടരുതെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ...ഇനി ആ പൈലി മാപ്പിളേടെ മോൻ വല്ലോം ആണോടി? അതിന്റെ പേര് ഇതുപോലെ വായിൽക്കൊള്ളാത്ത എന്തോ ഒന്നാ..." എന്ന് അമ്മ!

പെട്ടെന്ന് എന്തോ കണ്ടിട്ടെന്ന പോലെ കാറിലിരുന്നവൾ ഉറക്കെ ആർത്തു വിളിക്കാൻ തുടങ്ങി. "ദേ... ഡേയ്ഫി ചേട്ടൻ ...ദേ...ദേ..." കാർ സ്ലോ ചെയ്തു ഞങ്ങൾ അവൾ ചൂണ്ടിയ ഇടത്തേക്ക് കണ്ണും മിഴിച്ചു നോക്കി. ആ ചേട്ടനെ ഒരു നോക്കു കാണാൻ... ഡേയ്ഫി ചേട്ടനെ കണ്ട ഞങ്ങൾ ഒരു നിമിഷത്തേക്ക് തരിച്ചിരുന്നു പോയി! വഴിയിലെ മതിലുകളിൽ നിരത്തി ഒട്ടിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു ചേട്ടന്റെ പേര്... DYFI!!! തൊട്ടരികിൽ തൊപ്പി വച്ചു നില്ക്കുന്ന ചെഗുവേരയുടെ മുഖം, കൂടെ ചുരുട്ടിയ മുഷ്ടിയും!!! പിന്നെ കാറിൽ ഉയർന്നതൊരു കൂട്ടച്ചിരിയായിരുന്നു.

നാലു സുന്ദര ദശാബ്ദങ്ങൾ

മെയ് 5 - ഇന്ന് എനിക്ക് നാല്പതു വയസ്സായി എന്നുള്ളത് അത്ര വലിയ കാര്യമായിട്ട് എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. പക്ഷേ, കഴിഞ്ഞ നാലു  ദശാബ്ദങ്ങൾ ഇക്കണ്ട പല...